ထားဝယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္း ျမန္မာ့ ပထမဆံုး အထူး စီးပြားေရးဇုန္ ျဖစ္လာမည္။ အနစ္နာဆုံးမွာ စင္ကာပူျဖစ္ႏိုင

ထားဝယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္း ျမန္မာ့ ပထမဆံုး အထူး စီးပြားေရးဇုန္ ျဖစ္လာမည္။ အနစ္နာဆုံးမွာ စင္ကာပူျဖစ္ႏိုင

၂၀၀၀ ျပည္႕ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၁ ရက္ေန႕တြင္ ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေနျပည္ေတာ္သို႕ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး သံုးပတ္အၾကာ ေရြးေကာက္ပြဲ အႀကိဳကာလ ႏိုဝင္ဘာ ၂ ရက္ေန႕တြင္ ေနျပည္ေတာ္၌ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ အႀကီးဆံုး ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီျဖစ္သည့္ Italian - Thai ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပို႕ေဆာင္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနတို႕ ေဒၚလာ ဂ ဒႆမ ၆ ဘီလီယံတန္ ထားဝယ္ေရကန္ ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ စက္မႈဇုန္ တည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္း သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ၾကရာ ထိုစီမံကိန္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပထမဦးဆံုးေသာ အထူး စီးပြားေရးဇုန္ (Special Economic Zone) အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာမည္ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာ့ စီးပြားေရးကို ဆြဲတင္ သြားေပေတာ့မည္ဟု ယူဆရသည္။

ထိုစီမံကိန္းကို ဆယ္ႏွစ္အတြင္း ျပီးစီးေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္သြားမည္ ျဖစ္ကာ အဆင့္သုံးဆင့္ ပါ၀င္ျပီး ေရနက္ ဆိပ္ကမ္း၊ စက္မႈဇုန္ႏွင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံသို႔ ကားလမ္း၊ ရထားလမ္းမ်ားျဖင့္ ဆက္သြယ္ေရးတို႔ ပါ၀င္သည္။ စက္မႈဇုန္သည္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွေဒသ တစ္ခုလုံးတြင္ အၾကီးဆုံး စက္မႈဇုန္ အျဖစ္ ေပၚထြက္လာမည္ဟု ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။

ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္းသည္ ေဒသတြင္းတြင္ ကုန္စည္ ပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္ေရး အခ်က္အခ်ာ ဌာနအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏွင့္ ေတာင္ တ႐ုတ္ပင္လယ္ ႏိုင္ငံမ်ားကို အိႏိ္ၵယ သမုဒၵရာသို႔ ကပၸလီ ပင္လယ္ျပင္မွ တစ္ဆင့္ ဆက္သြယ္ေပးမည္ ျဖစ္သည္။

ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းသည္ ထိုင္းပို႔ကုန္မ်ားကို ဥေရာပႏွင့္ အေရွ႕ အလယ္ပိုင္းေဒသမ်ားသုိ႔ ပို႔ေဆာင္ရာတြင္ ေရြးခ်ယ္စရာအသစ္ ျဖစ္လာေပမည္။ ထိုင္းႏုိင္ငံ၏ အဓိက ဆိပ္ကမ္းအခ်ဳိ႕ "အ"သြားမည္ျဖစ္ျပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ အေပၚ မွီခို အားထားရမႈ ျမင့္တက္လာမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုင္းႏုိင္ငံအဖို႔ ယခုကဲ့သုိ႔ ဆုံးျဖတ္ျခင္းမွာ ေရရွည္ကို ေမွ်ာ္ကာ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ျမန္မာ့စီးပြားေရး ေလ့လာ သုံးသပ္သူ တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ထား၀ယ္ေရနက္ စီမံကိန္းသည္ အာရွ အေနာက္ျခမ္းႏွင့္ အာရွ အေရွ႕ျခမ္း အၾကား ေျမသား တံတားထိုးျခင္း Land Bridge ဟု အာရွ စီးပြားေရး သတင္းမ်ားက ေဖာ္ျပသည္။

ယခုကဲ့သုိ႔ ထား၀ယ္ ေရနက္ စီမံကိန္း ေဖာ္ေဆာင္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပထ၀ီ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအရ တန္ဖိုး ပိုမို ျမင့္တက္လာမည္ျဖစ္ျပီး အနီးစပ္ဆုံးအားျဖင့္ စူးအက္တူးေျမာင္းႏွင့္ အိမ္ရွင္ႏုိင္ငံ အီဂ်စ္တို႔၏ အေနအထားကို ယွဥ္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိႏုိင္သည္။

ဘန္ေကာက္ႏွင့္ ထား၀ယ္ျမိဳ႕သည္ ကီလိုမီတာ ၅၀၀ ခန္႔သာ ကြာေ၀းေသာေၾကာင့္ ယခုစီမံကိန္း လမ္း ေဖာက္လုပ္ျပီးသြားလွ်င္ ထိုင္းပင္လယ္ေကြ႕ႏွင့္ စင္ကာပူႏုိင္ငံအား ပတ္သြားေနရသည့္ ပင္လယ္ ခရီးလမ္းေၾကာင္းကို ခ်ဳံ႕ပစ္ႏုိင္မည္ျဖစ္ကာ ေတာင္အာရွ၊ အာဖရိက ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းရွိ ေစ်းကြက္မ်ားႏွင့္ ပိုမို နီးကပ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္းစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ အသိုင္းအ၀န္း၏ သုံးသပ္ခ်က္ကို သတင္းစာမ်ားက ေရးသား ေဖာ္ျပသည္။

ထိုင္း ကုန္တင္ သေဘၤာမ်ားသည္ မလကၠာ ေရလက္ၾကားကို ပတ္ကာ အိႏိ္ၵယသမုဒၵရာသို႔ သြားေရာက္ ရသည့္ကာလသည္ သုံးပတ္ခန္႔ၾကာေသာ္လည္း ကားလမ္းျဖင့္မူ ဘန္ေကာက္-ရန္ကုန္ ခရီးလမ္း မေကာင္းသည့္ အေျခအေနတြင္ပင္လွ်င္ ေလးရက္ခန္႔သာ ၾကာသည္။

ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း ပုံေပၚလာလွ်င္ စင္ကာပူ၏ ေစ်းကြက္အခ်ဳိ႕ကို ယင္း ေရနက္စီမံကိန္းက ရႏုိင္သည့္အတြက္ အနစ္နာဆုံးမွာ စင္ကာပူျဖစ္ႏိုင္သည္။

အဆိုပါ စီမံကိန္းသည္ ထိုင္းႏုိင္ငံ၏ အဓိကဆိပ္ကမ္းႏွင့္ စက္မႈဇုန္ထက္ ဆယ္ဆ ႀကီးမားေၾကာင္း အဆိုပါ စီမံကိန္းကို ေလ့လာခဲ့သည့္ ထိုင္းႏုိင္ငံ ကုန္သည္ၾကီးမ်ား အသင္း ဒုတိယဥကၠ႒၏ ေျပာၾကားခ်က္ကို နာမည္ေက်ာ္ စီးပြားေရး သတင္းဌာန ျဖစ္သည့္ Bloomberg သတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ယခုစီမံကိန္းသည္ Italian - Thai ၏ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အၾကီးမားဆုံး စီမံကိန္းျဖစ္ကာ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံတြင္ သံမဏိ အမ်ားဆုံး ထုတ္လုပ္သူ Nippon Steel Corporation ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ စြမ္းအင္ အၾကီးဆုံး ထုတ္လုပ္သူ PTT တို႔ အပါအ၀င္ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံတို႔မွ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားသည္ အဆိုပါ စီမံကိန္းတြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရန္ စိတ္၀င္စားေနေၾကာင္း ထိုင္း ကုန္သည္ၾကီးမ်ား အသင္း ဒုတိယဥကၠ႒က ေျပာဆုိခဲ့သည္။

ထိုင္းႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသား စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ ဘုတ္အဖြဲ႕ (National Economics and Social Development) မွ ေလ့လာ ဆန္းစစ္သူတစ္ဦးက ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းႏွင့္ ျပည္ပမွ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားသည္ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္းတြင္ ေဆာက္လုပ္သူအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားအျဖစ္ လည္းေကာင္း ပါ၀င္ရန္ စိတ္၀င္စား ေနေၾကာင္း ေအာက္တိုဘာ လအတြင္းက ေျပာၾကားခ်က္ကို Blooberg တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

Italian - Thai ကုမၸဏီ၏ ရွယ္ယာမ်ားသည္ ယခုႏွစ္အတြင္း ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ျမင့္တက္ေနခဲ့ျပီး ႏုိ၀င္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔ လက္မွတ္ေရးထိုးအၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ ႏုိ၀င္ဘာလ ၃ ရက္တြင္ ရွယ္ယာေစ်းႏႈန္း ၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္တက္ သြားခဲ့သည္။

Italian - Thai ကုမၸဏီကို ၁၉၅၈ ခုႏွစ္က အီတလီႏွင့္ ထိုင္း စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ား ပူးေပါင္းကာ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့ျပီး ထိုင္းႏုိင္ငံ၏ အဓိက ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ကာ ထိုင္း သု၀ဏၰဘူမိ အျပည္ ျပည္ဆုိင္ရာ ေလဆိပ္ကို တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။

ယင္းစီမံကိန္းကို BOT - (Build Operate and Transfer တည္ေဆာက္၊ လည္ပတ္၊ လႊဲေျပာင္း) စနစ္ျဖင့္ လုပ္ကိုင္သြားမည္ျဖစ္ျပီး ကာလမွာ ႏွစ္ ၆၀ ျဖစ္သည္။

ထိုစီမံကိန္း စက္မႈဇုန္တြင္ အၾကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္သည့္ သံမဏိ စက္႐ုံ၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာ စက္႐ုံ၊ လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပး စက္႐ုံမ်ား ပါ၀င္မည္ ျဖစ္သည္။ ထား၀ယ္ျမိဳ႕ႏွင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံ ကန္ခ်နာဘူရိ အၾကား ကားလမ္း၊ ရထားလမ္းႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ ပိုက္လိုင္းတို႔ ဆက္သြယ္မည္ ျဖစ္သည္။

ထား၀ယ္ ေရနက္စီမံကိန္း၏ ထိုင္းႏုိင္ငံ အေ၀းေျပး ကားလမ္းသည္ ဘန္ေကာကျ္မဳိ ႕သို႕ တင္ပို႕ ဆက္သြယ္ သြားမည္ျဖစ္ရာ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕မွတစ္ဆင့္ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံ ဆီဆုိဖြန္းၿမိဳ႕ကို ျဖတ္သန္းကာ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ ဗန္ေတာင္ျမိဳ႕ႏွင့္ ကြမ္ႏြန္ျမိဳ႕သို႔ ဆက္သြယ္သည့္ Greater Mekong Subregion Southem Corridor မဲေခါင္ေဒသၾကီး ေတာင္ပိုင္း စၾကႍလမ္းမႀကီးႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ကာ အေ၀းေျပးလမ္းမၾကီး ေဖာက္လုပ္သြားမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အာရွအေရွ႕ႏွင့္ အေနာက္ စီးပြားေရးစၾကႍ East - West Corridor တြင္ ပဓာနက်ေသာ ေနရာ ျဖစ္လာေပမည္။

မဟာမဲေခါင္ေဒသ ဖြံ႕ျဖိဳးေရး စီမံကိန္းတြင္ အထက္ပါ လမ္းေၾကာင္းအျပင္ ေနာက္ထပ္ လမ္းေၾကာင္း ႏွစ္ေၾကာင္း ရွိေနေသးသည္။ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕မွ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ ဒါနန္းျမိဳ႕ ဆိပ္ကမ္းအထိ ေဖာက္လုပ္မည့္ အေရွ႕ႏွင့္ အေနာက္လမ္းေၾကာင္းသည္ ျမန္မာ၊ ထိုင္း၊ လာအို၊ ဗီယက္နမ္ တို႔ကို ကားလမ္းျဖင့္ ဆက္သြယ္သြားမည္ျဖစ္ကာ ျမ၀တီ-ေမာ္လျမိဳင္ အပိုင္းကို ထိုင္းကုမၸဏီမ်ားက ေဆာက္လုပ္လ်က္ ရွိသည္။ ေမာ္လျမိဳင္ႏွင့္ ထား၀ယ ္ကားလမ္းမွာ တည္ရွိျပီးျဖစ္ရာ ထိုလမ္းေၾကာင္းကို အဆင့္ျမင့္ တင္လိုက္႐ုံျဖင့္ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းသည္ အေရွ႕ႏွင့္ အေနာက္ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္မိေပမည္။

ေျမာက္-ေတာင္ စီးပြားေရး လမ္းေၾကာင္းသည္ ျမန္မာႏွင့္ လာအိုတို႔ကိုျဖတ္ကာ ထုိင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ကူမင္းကို ဆက္သြယ္ထားသည္။

ေရနက္ဆိပ္ကမ္း တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းတြင္ ေတာင္ပိုင္း ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္း ဆိပ္ကမ္းဟု ႏွစ္ခုရွိျပီး ဆိပ္ခံတံတား ႏွစ္ခုတြင္ တန္ခ်ိန္ ၂၀,၀၀၀ မွ ၅၀,၀၀၀ ရွိ သေဘၤာစင္းေရ ၂၅ စင္း တစ္ျပိဳင္တည္း ဆိုက္ကပ္ႏုိင္ကာ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ကုန္စည္ မက္ထရစ္တန္ခ်ိန္ သန္း ၁၀၀ ခန္႔ ကိုင္တြယ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ စီမံကိန္းတြင္ စက္မႈဇုန္နယ္ေျမ တည္ေဆာက္ရန္ ေျမဧရိယာ စတုရန္း ကီလိုမီတာ ၂၅၀ သတ္မွတ္ထားျပီး ထိုစက္မႈဇုန္နယ္ေျမတြင္ ေျမဧရိယာ ၂၀ ဒသမ ၉ စတုရန္း ကီလိုမီတာရွိ အၾကီးစား စက္မႈဇုန္ ႏွစ္ခု၊ ေျမဧရိယာ ၆၅ ဒသမ ၁ စတုရန္း ကီလုိမီတာရွိ အလယ္အလတ္ စက္မႈဇုန္တစ္ခု၊ ေျမဧရိယာ ၄၃ စတုရန္း ကီလိုမီတာရွိ လမ္းႏွင့္ ပန္းျခံမ်ား ပါ၀င္သည့္ အမ်ားသုံး နယ္ေျမႏွင့္ ေျမဧရိယာ စတုရန္း ကီလိုမီတာ ၂၀ ရွိ ျမိဳ႕ျပ လူေနအိမ္ရာမ်ား ပါ၀င္သည္။

စီမံကိန္း တစ္ခုလုံးအတြက္ မဂၢါ၀ပ္ ၄၀၀၀ ထုတ္လုပ္ႏုိင္သည့္ လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပး စက္႐ံု တည္ေဆာက္မည္ျဖစ္ျပီး စီမံကိန္း နယ္ေျမအတြင္း လုိအပ္ေသာ ေရ ျဖန္႔ေ၀ႏုိင္ေရးအတြက္ ေရထုထည္ ပမာဏ ကုဗမီတာ ၂၁၉ သန္း သိုေလွာင္ႏိုင္သည့္ ေရေလွာင္တမံ တည္ေဆာက္ကာ တစ္ရက္လွ်င္ ေရ ကုဗမီတာ ၉၇၅,၀၀၀ ထုတ္လုပ္ႏုိင္သည့္ ေရသန္႔စက္႐ုံက ျဖန္႔ျဖဴးေပးသြားမည္ ျဖစ္သည္။

အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ျဖစ္ထြန္းလာလွ်င္ ထိုထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း ဇုန္အတြင္း ႏုိင္ငံျခားေငြ လြတ္လပ္စြာ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္၊ ႏုိင္ငံတကာ ဘဏ္မ်ား၊ ႏုိင္ငံတကာ အဆင့္မီ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားပါ ပုံေပၚလာမည္ ျဖစ္သည္။ အိမ္ရွင္ႏုိင္ငံအေနျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရရွိျခင္း၊ ႏုိင္ငံတကာ အဆင့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီး သင္ယူခြင့္ရျခင္း၊ နည္းပညာ ေပါင္းကူးျခင္း၊ ႏုိင္ငံ၏ အျခားေဒသမ်ားတြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ စီး၀င္လာျခင္း စသည့္ မ်ားေျမာင္လွေသာ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းမ်ားစြာ ရရွိလာမည္ ျဖစ္သည္။ ျမင္သာေသာ အက်ိဳးစီးပြား အျဖစ္ ထိုစီမံကိန္းကို ပံ့ပိုးေပးမည့္ ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား အက်ိဳး ခံစားရကာ Service Industry ၾကီးထြားလာမည္။

ပထမအဆင့္အျဖစ္ ေလးလမ္းသြား ထား၀ယ္-ကန္ခ်နာဘူရိ ကားလမ္း ေဖာက္လုပ္ ျပီးစီးသြားပါက ကနဦး အက်ဳိး ခံစားရမႈအျဖစ္ ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၁၄သန္း လက္ခံ ရရွိေနသည့္ ထိုင္းႏုိင္ငံမွတစ္ဆင့္ ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္မ်ား တနသၤာရီတိုင္းသို႔ ပိုမို ၀င္ေရာက္လာဖြယ္ ရွိသည္။ ကန္ခ်နာဘူရိတြင္ နာမည္ေက်ာ္ ေသမင္းတမန္ ရထားလမ္းေပၚရွိ ေကြးျမစ္တံတား Birdge Over River Kway သည္ ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္မ်ား အဓိက ဆြဲေဆာင္ရာ ေနရာျဖစ္ျပီး အဆိုပါေဒသမွ ခရီးသည္မ်ား ၀င္ေရာက္လာရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရွိေနသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ယမန္ႏွစ္က ထိုင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ပို႔ကုန္အျဖစ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၆ ဒသမ ၉ဘီလီယံဖိုး တင္ပို႔ႏုိင္ခဲ့ျပီး ၃၈ ဒသမ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ဓာတ္ေငြ႕ေရာင္းခ်မႈမွ ရရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀ ဒသမ ၃ ဘီလီယံဖိုး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံ ထားသျဖင့္ တ႐ုတ္၊ ေဟာင္ေကာင္တို႔ကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ထိပ္တန္း ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူအျဖစ္ ရပ္တည္လ်က္ရွိျပီး ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း ပုံေပၚလာသည္ႏွင့္အတူ ျမန္မာ-ထိုင္း စီးပြားေရး ဆက္ဆံမႈ ပိုမို ျမင့္တက္လာမည္ ျဖစ္သည္။