အမွန္တရားေတြ ေနာက္က အမွန္တရားမ်ား !! (၂)

မြန္-ဗမာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရး( AD 8 -AD 17)
မြန္-ဗမာ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ေရး ဆိုတာ ယေန႔ျမင္တဲ့ အျမင္အတိုင္း လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးက အင္အားၾကီးျပီး က်န္တစ္မ်ိဳးက အင္အားနဲလို႔ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ ၾကည့္ျပီးေနတာမ်ိဳး ကိုမဆိုလိုပါဘူး..။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေလးစားသမႈထားျပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ပုခံုးခ်င္းယွဥ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ..။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ျဖစ္တာနဲ႔ အညီ ဒီလူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးဟာလည္း ရန္စစ္ျပဳခဲ့တာပါပဲ..။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ အျပီးသတ္(မ်ိဳးျဖဳတ္)ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အထိ မၾကီးက်ယ္ခဲ့ၾကပါဘူး..။ ၀န္ခံရမွာကေတာ့ တပင္ေရႊထီးလက္ထက္မွာ ဟံသာ၀တီက မြန္ဘုရင္ သုရွင္ဒကာရြတ္ပိကို ႏိုင္လို႔ မြန္-ဗမာေပါင္းစည္းအင္ပါယာ ျဖစ္သြားခ်ိန္က စျပီး သမိုင္းမွာ ဗမာကသာ အထက္ကေတာက္ေလွ်ာက္ျဖစ္သြားျပီး မြန္ေတြ ျပန္ေခါင္းေထာင္နဲ႔ အၾကိမ္အေနနဲ႔ တစ္ၾကိမ္သာ ရွိပါေတာ့တယ္..။
တစ္ကယ္ေတာ့ မြန္-ဗမာလူမ်ိဳး ႏွစ္ခု ထိေတြ႕မႈဟာ ဗမာလူမ်ိဳးေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းကို စတင္၀င္ေရာက္ အေျခခ်ျပီးခ်ိန္မွာပဲ စတင္ပါတယ္..။ ဗမာေတြ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ေက်ာက္ဆည္လြင္ျပင္ၾကီးမွာ မြန္နဲ႔ ပေလာင္လူမ်ိဳးေတြ ရွိေနျပီးသားလို႔ေတာင္ ယူဆၾကပါတယ္..။ ဒါေၾကာင့္လည္း မြန္ေတြဆီက လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ စာေပအကၡရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို သင္ယူႏိုင္ျပီး ပ်ဴေတြဆီက ဘာသာစကားကို ရယူႏုိင္ခဲ့တယ္လို႔ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းရွိပါတယ္..။ ဒီလိုနဲ႔ ပုဂံေခတ္ျဖစ္လာေတာ့လည္း ေရွ႕ပိုင္းကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ မြန္လက္ရာပံုစံနဲ႔ ဘုရားပုထိုးေတြ တည္ခဲ့တာေပါ့..။ သထံုကိုႏိုင္လိုက္လို႔ မြန္လက္မႈနဲ႔ ဗိသုကာပညာရွင္ေတြ ရလိုက္တာကလည္း အဲဒါကို ေကာင္းေကာင္းပံ့ပိုး ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္..။ ပုဂံေခတ္ကုန္ပိုင္းမွာ မြန္ေတြ ျပန္အင္အားေကာင္းလာျပီး မဂဒူးမင္းဆက္(ေခၚ) ၀ါရီရူးမင္းဆက္ကို ထူေထာင္ျပီး ေခတ္ျပိဳင္ျဖစ္တဲ့ ဗမာတို႔ရဲ႕ အင္း၀မင္းဆက္နဲ႔ စစ္ခင္းခဲ့ရာမွာ သမိုင္းတြင္တဲ့ အင္း၀-ဟံသာ၀တီ ႏွစ္ေလးဆယ္စစ္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေလးဆယ္ဆိုတာက အဓိက စစ္ဘုရင္မ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ မြန္ဘုရင္ ရာဇာဓိရာဇ္ နဲ႔ အင္း၀က မင္းၾကီးစြာေစာ္ကဲ၊ ဘုရင္မင္းေခါင္တို႔ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္သာ ဆိုလိုျပီး ေနာက္ပိုင္းနန္းတက္တဲ့ ႏွစ္ဖက္ေသာ မင္းမ်ားကလည္း အသီးသီးအျပန္အလွန္ စစ္ခင္းၾကတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ကို ၾကာတဲ့ စစ္ပဲြေတြ လို႔ေျပာႏိုင္ပါတယ္..။ ဒီကာလေတြအတြင္းမွာ မြန္က ဗမာကကို အသာရခဲ့တာမ်ိဳးေတြ ရွိသလို၊ ဗမာက မြန္ကို ေကာင္းေကာင္း အသာစီးရတာေတြလည္း ရွိခဲ့ေပမယ့္ အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ အျပီးအျပတ္ ေအာင္ပြဲမခံခဲ့ၾကပါဘူး..။ တစ္ဖက္ကိုတစ္ဖက္ ညွာၾကတယ္လို႔ေျပာရင္ ရမလားပဲ..။ ရာဇာဓိရာဇ္ အင္း၀ကို ၀ိုင္းျပီးတပ္ခ်ခဲ့ ေပမယ့္ အင္း၀ဖက္က ပင္းယစၾကိဳသူျမတ္လို႔ ေခၚတဲ့ရဟန္းတစ္ပါးရဲ႕ အေရးဆိုမႈေၾကာင့္ တပ္ျပန္ဆုတ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း မွာလည္း ဘုရင္မင္းေခါင္ရဲ႕ညီ မင္းသိဒၵတ္တစ္ေယာက္ အစ္ကိုနဲ႔ မတည့္လို႔ မြန္ဖက္ကို ဘက္ေျပာင္းေတာ့လည္း ရာဇာဓိရာဇ္က ေကာင္းေကာင္းထားတာပါပဲ..။ ေနာက္ပိုင္းမွသာ အေရးကိစၥ မေအာင္ျမင္ေအာင္ ဖ်က္စီးတာေၾကာင့္ သတ္တာက တစ္ပိုင္း ေပါ့ေလ..။ မြန္ဖက္က အမတ္ဒိန္နဲ႔ အင္း၀ဖက္က အမတ္ဖိုးရာဇာတို႔ ပညာရွိခ်င္း အေျခတင္စကားျပိဳင္ဖက္ ဆိုၾကတာကလည္း သမိုင္းမွာ ေက်ာ္ၾကားပါတယ္..။ အင္း၀မွာ မိဖုရားအၾကာၾကီး သြားျဖစ္ျပီး ျပန္ေရာက္လာတဲ့ ရွင္ေစာပုကိုလည္း မြန္ေတြက လိုလိုလားလားနဲ႔ ဘုရင္မၾကီးအျဖစ္ လက္ခံၾကပါတယ္..။ ဒါေတြကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ မြန္နဲ႔ ဗမာဟာ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြရဲ႕ အတၱေၾကာင့္သာ စစ္ေတြခင္းၾကေပမယ့္ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ တူးတူးခါးခါး မုန္းတီးတာမ်ိဳး မရွိဘူးဆိုတာ သိသာပါတယ္..။
ဘုရင့္ေနာင္လက္ထက္မွာလည္း မြန္ကို ေသြးရင္းလို သေဘာထားပါတယ္ ဆိုတဲ့ အေျပာနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္..။ သူ႕အင္ပါယာထဲက အဓိကက်တဲ့ လူမ်ိဳးေတြထဲက တစ္မ်ိဳးဆိုတာ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕႔ အမိန္႕႔ျပန္တမ္းေတြထုတ္ရင္ မြန္၊ဗမာ၊ ယြန္း၊ရွမ္း ဘာသာေတြနဲ႔ ထုတ္ပါတယ္..။ သူ႕လက္ထက္မွာ အရည္အခ်င္းရွိလို႔ ေျမွာက္စားထားတဲ့ ဗညားဒလဆိုတဲ့ မြန္အမတ္ၾကီးဟာ ေက်ာ္ၾကားပါတယ္..။ ဘုရင့္ေနာင္ကို လုပ္ၾကံဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ ၾကိဳးစားေၾကာင္း ထင္ရွားသည့္တိုင္ ဘုရင့္ေနာင္က ခြင့္လြတ္ခဲ့ပါေသးတယ္..။ ေနာက္ဆံုး အမႈထမ္းရာမွာ တာ၀န္မေက်တာေၾကာင့္ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးခံရျပီး ေရာဂါနဲ႔ေသပါတယ္..။ တပင္ေရႊထီးလမ္းစဥ္အတိုင္း မြန္ေတြရဲ႕ မင္းေနျပည္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဟံသာ၀တီ(ပဲခူး)မွာပဲ နန္းစိုက္တာ၊ မြန္မႈးမတ္ေတြကို ဗမာမႈးမတ္ေတြနဲ႔ တန္းတူယံုၾကည္အားထားေၾကာင္း ျပတဲ့အေနနဲ႔ စစ္တိုက္ထြက္တိုင္း ဟံသာ၀တီျမိဳ႕ေတာ္မွာ ျမိဳ႕ေစာင့္အျဖစ္ မြန္နဲ႔ ဗမာအမတ္၊ စစ္သူၾကီးေတြကို အေရအတြက္ အညီအမွ် ထားခဲ့တာေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဗမာနဲ႔မြန္ဟာ ဒီအခ်ိန္အထိလည္း မမုန္းၾကဘူးလို႔ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ႏုိင္ပါတယ္..။
ေညာင္ရမ္းေခတ္ ေရာက္ေတာ့ လည္းအေနာက္ဖက္လြန္မင္းနဲ႔ သာလြန္မင္းတို႔လက္ထက္မွာလည္း မြန္နဲ႔ဗမာေတြဟာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဆက္ျပီးအတူေနၾကပါတယ္..။ ေညာင္ရမ္းေခတ္ ေနာက္ဆံုးပိုင္းမွာေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊ ရာသီဥတု ဆိုး၀ါးလာလို႔ စိုက္ပ်ိဳးေရး မျဖစ္ထြန္တာေတြေၾကာင့္ ဗဟိုအာဏာေလ်ာ့ရဲလာျပီး အားနည္းသြားျပီလို႔ထင္ရာတဲ့ မြန္ေတြဟာ တစ္စစနဲ႔ အင္အား ျပန္စုစည္းမိ သလို ျဖစ္လာပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ မြန္ေတြရဲ႕ အင္အားကို ႏိႈးဆြေပးတာကေတာ့ ဗမာအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ကိုယ္တိုင္ပဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ ဗမာလူမ်ိဳး ဟံသာ၀တီျမိဳ႕၀န္က အင္း၀ကို ပုန္ကန္တာ၊ ပုန္ကန္တဲ့ျမိဳ႕၀န္ကို မြန္ေတြက ျပန္သတ္လို႔ ပုန္ကန္မႈျပီးေပမယ့္ စစ္ေဆးတဲ့ အရာရွိက တိက်ေသခ်ာစြာ မစစ္ေဆးဘဲ ေသဒဏ္ရက္ရက္ေရာေရာၾကီး ေပးတာေၾကာင့္ မြန္ေတြ မျဖစ္မေန ထပ္ပုန္ကန္ရပါေတာ့တယ္..။ ပုန္ကန္မႈကို ေခါင္းေဆာင္ဖို႔ ေခါင္းေဆာင္ရွာေတာ့လည္း ဗမာ-ကရင္ကျပားျဖစ္မယ္လို႔ မွန္းဆရတဲ့ ဆင္ၾကားရွင္ကို နန္းတင္ၾကပါတယ္..။ ေနာက္ေတာ့ အခ်ိန္ေလးရွိတုိင္းရွိတိုင္း ဆင္ပဲဖမ္းထြက္ေနတာေၾကာင့္ နန္းေတာ္မွာလည္း ေနပါဦး ဆိုျပီးေျပာဖို႔ ေနာက္ကလိုက္ေခၚတာကို ပုန္ကန္တာလို႔ထင္ျပီး ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ဇင္းမယ္(ခ်င္းမိုင္)ကို ထြက္ေျပးသြားရွာတယ္..။ သူမရွိေတာ့လို႔ ဗမာလူမ်ိဳးစစ္သူၾကီး လက္ယာဗိုလ္ဆိုတဲ့သူကို နန္းအပ္ေပမယ့္ သူကလည္း ဘုရင္မလုပ္ခ်င္ဘူးေျပာပါတယ္..။ ဒါနဲ႔ပဲ အားလံုးက ဆင္ၾကားရွင္နဲ႔ ေယာကၡမေတာ္တဲ့ ဗညားဒလဘြဲ႕ခံထားတဲ့ ဆင္၀န္ဦးေအာင္လွကို ပရိုမိုးရွင္းေပးျပီးျဗမိုင္းဓိရာဇာ ဆိုတဲ့ဘြဲ႕နဲ႔ မြန္ဘုရင္အျဖစ္ နန္းတင္လိုက္ၾကပါတယ္..။ အမွန္မွာ ဦးေအာင္လွ ဆိုတာက ဇင္းမယ္ရွမ္းပါ..။ အင္း၀မင္းဆီမွာ အမႈလာထမ္းရာက ဆင္ဖမ္းကြၽမ္းက်င္လို႕႔ ဆင္၀န္ခန္႕ျပီး ပဲခူးမွာ ဆင္လာဖမ္းခိုင္းထားရာက အေျခအေနေပးလို႔ မြန္ဘုရင္ျဖစ္သြားသူပါ..။ သူ႕လက္ထက္မွာေတာ့ အင္အားရွိေနတဲ့ မြန္ေတြဟာ အင္အားယုတ္ေလ်ာ့ေနတဲ့ အင္း၀က ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္ကို အျပီးတိုင္ျဖိဳလဲွ ႏိုင္ပါေတာ့တယ္..။ ေညာင္ရမ္းဆက္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးဘုရင္မဟာဓမၼရာဇာဓိပတိ ကို ဟံသာ၀တီမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ထားပါေသးတယ္..။ ေနာက္ပိုင္း ဟံသာ၀တီနန္းတြင္းက ဗမာမႈးမတ္ေတြက အင္း၀ဘုရင္ေဟာင္းကို ေခါင္းေဆာင္ထားျပီး ပုန္ကန္မွာကို စိုးလို႔ ေရခ်ကြပ္မ်က္လိုက္ ပါတယ္..။ အင္း၀မွာေတာ့ မြန္လူမ်ိဳးစစ္သူၾကီး တလပန္းကို ျမိဳ႕ေစာင့္နန္းေစာင့္ ထားျပီးဟံသာ၀တီကေန အုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္..။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဦးေအာင္ေဇယ်က မုဆိုးဖိုရြာကေန ေတာ္လွန္ေနပါျပီ..။ တတလပန္း သြားျပီးတိုက္ေပမယ့္ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲနဲ႔မို႕ မႏိုင္ပါဘူး..။ အထင္ေသးထားတာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္..။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မြန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေရွ႕ဖက္နယ္စပ္ကို ထိုင္းက လာျပီး တိုက္ခိုက္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ မြန္ဘုရင္ဦးေအာင္လွရဲ႕ ညီနဲ႔ အမ်ိဳးေတြက တလပန္းကို မနာလိုလို႔ ကုန္းတိုက္တာကို ယံုတာရယ္ေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း တလပန္းကို ျပန္ေခၚျပီး စစ္တပ္နဲ႔ ထိုင္းကို တိုက္ခုိင္းပါတယ္..။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ သမိုင္းရဲ႕ အလွည့္အေျပာင္းပါပဲ..။ အင္း၀မွာ ျမိဳ႕ေစာင့္ျဖစ္လာတဲ့ ေငြခြန္၀န္မႈး ဆိုတဲ့သူဟာ တလပန္းေလာက္ အရည္အခ်င္း မရွိတာေၾကာင့္ မုဆိုးဖို ပုန္ကန္မႈကို မဟန္႕တားႏုိင္ေတာ့ပဲ.. မြန္ေတြ တစ္ရံႈးတည္းရံႈး၊ တစ္ဆုတ္တည္းဆုတ္ျပီး ပ်က္စီးခ်င္းကို ဆိုက္ရပါေတာ့တယ္..။ ေနာက္ေတာ့ ထိုင္း(အယုဒၵယ၊ ယိုးဒယား)လည္း ဒီရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ အျဖစ္ အယုဒၵယပါ အတိုက္ခိုက္ခံရပါေသးတယ္..။ သူေမႊးတဲ့မီး သူ႕ကို ပါျပန္ေလာင္တယ္ ေျပာရမလားပဲ..။ ဒီကေနစျပီး အေလာင္းဘုရား အေၾကာင္းကို ေျပာပါေတာ့မယ္..။
၃။အေလာင္းဘုရား
သာမန္ ရြာသူၾကီးဘ၀ကေန စစ္တိုက္ေကာင္းလို႔ ဘုရင္ျဖစ္လာတဲ့သူ ၊ တတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးကို တည္ေထာင္သူ စသျဖင့္ အသိမ်ားပါတယ္..။ ဗမာေတြအတြက္ေတာ့ ကယ္တင္ရွင္ၾကီးပဲေပါ့..။ သူမွသာ မကယ္ရင္လည္း ဒီကေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဗမာဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးက သာမန္တိုင္းရင္းသားတစ္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ေနျပီး ဦးေဆာင္သူေနရာက ဘယ္ေနႏိုင္ပါ့မလဲ..။ ဒါေပမယ့္ လူေတြသိပ္မေျပာၾက၊ သိပ္မသိၾကတာက သူ႕စစ္လိုလားမႈနဲ႔ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒေၾကာင့္ပဲ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ မြန္-ဗမာ ယွဥ္တြဲေနထုိင္ေရးလည္း ေခတ္ကုန္ သြားပါတယ္..။ ဒါေတြကို မေျပာခင္ အေလာင္းဘုရားရဲ႕ ညံ့ကြက္ေလးေတြ နဲနဲေျပာခ်င္ပါတယ္..။ သူ႕မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ လူေတြသိပ္မသိၾကတဲ့ သူ႕အားနည္းခ်က္ေတြကို သိေအာင္ေျပာျပခ်င္တာပါ..။ သမိုင္းဆိုတာ ေရးထားသမွ်ေသာ ေကာင္းတာေတြၾကီးပဲ သိျပီး ထိန္ထား၊လွ်ိဳထားတဲ့ မေကာင္းတာကိုက် မေဖာ္ထုတ္၊ မေလ့လာဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေျခတစ္ေပါင္က်ိဳးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္သလို ျဖစ္ေနမယ္လို႔ သေဘာရလို႔ပါ..။
ဦးေအာင္ေဇယ်ဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟာ သာမန္အရပ္သားေခါင္းေဆာင္ဘ၀ကေန တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာေတာ့ ေရွးအစဥ္အဆက္ လိုက္နာလာတဲ့ နန္းတြင္းထံုးစံေတြကို မသိနားမလည္ဘူးေပါ့…။ ဒါနဲ႔ပဲ နီးစပ္ရာေတြက အၾကံေပးတဲ့အတိုင္း က်မ္းစာေတြကို ကိုးကားျပီး စၾကာ၀ဠာတည္ပံု နဲ႔ စၾကာ၀ေတးမင္းေနပံုေတြကို အတုယူျပီး နန္းတည္လိုက္ပါတယ္..။ ဒါဟာ ျမန္မာ့သမိုင္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ ဒီတစ္ၾကိမ္ပဲျဖစ္ဖူးျခင္းပါ..။
ေနာက္ျပီး စစ္တိုက္ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ သားေတာ္ၾကီးကို နန္းေစာင့္ထားပါတယ္..။ အေဖမရွိတုန္းမင္းဟာ (၁)ျမိဳ႕ေတာ္ကို မီးမခေစနဲ႕။ (၂)ေရအလံုအေလာက္ရပါေစ။ (၃)ရဟန္းသံဃာေတြကို ဆြမ္းမျပတ္ပါေစနဲ႔။ (၄)ခိုးသားေတြရွိခဲ့ရင္ ႏွိပ္ကြပ္ပါ။..ဆိုျပီး မွာၾကားပါတယ္..။ ဒါေတြဟာ မင္းဧကရာဇ္တစ္ပါးက သူ႕ကိုဆက္ခံမယ့္ သားေတာ္ၾကီးကို သင္ေပးတဲ့ ပညာေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ သာမန္လူၾကီး တစ္ေယာက္က လူငယ္တစ္ေယာက္ကို သြန္သင္တာနဲ႔ တူေနပါတယ္..။
မြန္ေတြကို အႏိုင္တိုက္ဖို႔ ဗမာေတြကို စည္းရံုးခ်ိန္မွာ “ငါဟာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္လည္းျဖစ္၊ ဗမာေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္တယ္..။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ေနာက္မလိုက္တာဟာ ဗမာေတြအားလံုးနဲ႔ မညီညႊတ္တာ၊ ပုန္ကန္တာ၊ ဆန္႔က်င္တာပဲ ျဖစ္တယ္”…လို႔ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ပါတယ္..။ အဲဒီေခတ္အခါက ေတာ္ေတာ္ကို တာသြားမယ္လို႔ထင္ေပမယ့္ ဘာသာေရးက်မ္းစာမွာ နဲနဲေလာက္ပဲ တတ္တယ္ဆိုရင္ကို ဒီေၾကညာခ်က္ဟာ စလိုက္တာနဲ႔ကိုက မွားေနတယ္ဆိုတာ သိသာလြန္းပါတယ္..။ အနည္းဆံုး ေလးအသၤေခ်နဲ႕ ကမာၻတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ၾကတဲ့ ဘုရားေလာင္းေတြဟာ ဘယ္ဘ၀မွာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘုရားေလာင္းပါလို႔ သိလည္းမသိ၊ ေၾကြးလည္းမေၾကြးေက်ာ္ ခဲ့ဖူးပါဘူး..။ (၅၅၀)ဇာတ္နိပါတ္ေတြ ထဲမွာေတာ့ အေၾကာင္းသင့္လို႔ လူေတြရဲ႕ေကာင္းၾကိဳးအတြက္ စစ္တိုက္ရာမွာ ဦးေဆာင္ခဲ့ရတာမ်ိဳး ေတာ့ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္..။ ဒါေၾကာင့္ အစမွားေနတဲ့ ေၾကညာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္တဲ့ အေလာင္းဘုရားဟာ ??? ။ ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားစရာ တစ္ခ်က္ေတာ့ ရွိေနျပန္ပါတယ္..။ ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္ၾကတဲ့ ဗမာေတြကို ဦးေဆာင္ျပီး ဗုဒၶဘာသာကိုပဲ ကိုးကြယ္ၾကတဲ့ မြန္ေတြကို စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး တစ္ရပ္အေနနဲ႔ လုပ္တယ္လို႔လည္း ေတြးရင္ရပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ အထက္ကေျပာသလို အစမွားေနတဲ့ ေၾကညာခ်က္နဲ႔ ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ္ျပီး စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးလုပ္တာကေတာ့ …???။ (မွတ္ခ်က္။ ။??? လုပ္ထားသည္မ်ား မွာ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္သာ ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားရန္ျဖစ္ပါသည္..။ ကြၽန္ေတာ္ ေ၀ဖန္ခ်က္ မေပးေတာ့ပါ..။)
ဒါေတြကို အသာထားလို႔ မြန္ေတြကို ႏွိမ္ႏွင္းပံုနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာရရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ရက္စက္တယ္လို႔ သမိုင္းဆရာေတြက ေျပာၾကပါတယ္..။ မြန္ဘုရင္ ဦးေအာင္လွက အေလာင္းဘုရားတပ္ေတြ ျပည္ျမိဳ႕ကို သိမ္းျပီးျပီလို႕ ၾကားေတာ့ “ဗမာမွန္ရင္ ပုခက္တြင္းပါ မက်န္ေစနဲ႔လို႔”….အမိန္႔ေပးတယ္လို႔ သမိုင္းက ေျပာပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားသလားပဲ..။ အေလာင္းဘုရားေခတ္ မတိုင္ခင္ ၁၇၅၀-၇၀ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္က မြန္ေတြေနတဲ့ ဧရိယာ(မြန္ႏိုင္ငံ)ျဖစ္တဲ့ ဟသၤာတကေန မုတၱမ ထိရွိတဲ့ နယ္ပယ္ၾကီးဟာ အဂၤလိပ္၀င္လာတဲ့ ၁၈၅၀ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ကာလမွာေတာ့ မြန္ေတြမရွိသေလာက္ျဖစ္ေနျပီး ဗမာနဲ႔ ကရင္ေတြသာ မ်ားတာ ေတာ္ေတာ္ကို ထူးဆန္းေနပါတယ္..။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ လူဦးေရေတြဟာ ႏွစ္တစ္ရာဆိုတဲ့ ကာလအတြင္း၊ မ်ိဳးဆက္အားျဖင့္ ၃-၄ဆက္အတြင္းမွာပဲ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္သလဲ ဆိုတာ ေမးစရာၾကီး ျဖစ္ေနပါတယ္..။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သတ္လို႔ ကုန္တာလည္းကုန္၊ ေသေဘးက လြတ္ရာေျပးရင္း ထိုင္းဖက္ကိုေရာက္တဲ့ သူေတြလည္းေရာက္၊ ေသြးအေနွာခံရလို႔ မ်ိဳးဆက္ တိမ္ေကာျပီး လူမ်ိဳးေျပာင္းသြား တာလည္းရွိ လို႔ျခံဳငံုသံုးသပ္ရင္ လံုး၀မမွန္ဘူးဆိုရင္ေတာင္အမွန္ေလာက္နီးနီး နီးစပ္မယ္ထင္ပါတယ္…။ ခပ္တိုးတိုးၾကားရတဲ့ ပါးစပ္သမိုင္းေတြမွာေတာ့ မြန္ရြာေတြမွာ ဗမာသူၾကီးေတြခန္႔ျပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးတယ္လို႔ဆိုပါတယ္..။ သူ႕ကို ကာကြယ္ေပးမယ့္ လံုျခံဳေရးတပ္သားလည္း အလံုအေလာက္ရွိတယ္လို႔လည္း ေျပာၾကပါတယ္..။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆိုတာ ဘယ္အတိုင္းအတာထိကို ဆိုလိုတာလဲဆိုတာကေတာ့ ???…။ ေနာက္ျပီး မြန္ေတြရဲ႕ လယ္ယာေျမ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကိုလည္း ကန္႔သတ္တယ္၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္လို႔လည္း ဆိုၾကပါေသးတယ္..။ ေသြးေႏွာျပီး မ်ိဳးဆက္တိမ္ေကာသြားေအာင္ လုပ္ဖို႔ကေတာ့ ???…။ ဒီလိုတင္းက်ပ္ျပီး အႏိုင္အထက္ဆန္တဲ့ လူမ်ိဳးေရးစစ္ဆင္မႈ ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ေတာ့ မြန္လူမ်ိဳးေတြဟာ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ ဒီေနရာေတြကေန ေပ်ာက္ကြယ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ နားလည္ထားတာ ပါပဲ..။
ဒါကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ထားတဲ့ အေလာင္းဘုရားရဲ႕ အားနည္းခ်က္နဲ႔ ??? ေတြေပါ့ဗ်ာ..။ လက္ခံမယ့္သူရွိသလို လက္မခံတဲ့သူလည္း မ်ားႏိုင္ပါတယ္..။ လက္မခံရင္လည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပန္ျပီး ေခ်ပႏိုင္၊ ျငင္းခုန္ႏိုင္ပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ အေထာက္အထားေတာ့ ရွိရမွာေပါ့ဗ်ာ…