မြန္၊ ျမန္မာ၊ ပါဠိသံုးဘာသာ ဓမၼေစတီေက်ာက္စာအား အဂၤလိက္ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာျဖင့္ အစားထိုးေရးထြင္းရန္ရွိ

မြန္၊ ျမန္မာ၊ ပါဠိသံုးဘာသာ ဓမၼေစတီေက်ာက္စာအား အဂၤလိက္ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာျဖင့္ အစားထိုးေရးထြင္းရန္ရွိ

မြန္၊ ျမန္မာ၊ ပါဠိသံုးဘာသာျဖင့္ ေရးထြင္းထားသည့္ ဓမၼေစတီေက်ာက္စာကို လာမည့္ဧၿပီလအတြင္း အဂၤလိက္၊ ျမန္မာႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ေက်ာက္စရစ္စတီးေက်ာက္စာတိုင္အျဖစ္ အၿပီးသတ္ အစားထိုးေရးထြင္းသြားမည္ျဖစ္သည္။

၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေမလမွာ တိုက္ခတ္ခဲ့သည့္ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ၿပဳိက်ပ်က္စီးသြားသည့္ ထိုဓမၼေစတီေက်ာက္စာတိုင္အား ယခုကဲ့သို႔ အဂၤလိက္၊ ျမန္မာႏွစ္ဘာျဖင့္ ျပန္ေရးထြင္းရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေရႊတိဂံုဘုရား ေဂါပကအဖြဲ႔ႏွင့္ နီးစပ္သူတို႔က ေျပာသည္။

ေရႊတိဂံုဘုရား တနဂၤေႏြေထာင့္ရွိ အဆိုပါ ေက်ာက္စာတိုင္ကို မြန္၊ ျမန္မာ၊ ပါဠိသံုးဘာသာျဖင့္ ျပန္ဆိုေရးသားထားလာသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းငါးရာေက်ာ္ ရွိေနၿပီးျဖစ္သည္။

ႏွစ္ေပါင္းသက္တမ္းရလာသည့္ မူယင္းဓမၼေစတီေက်ာက္စာတိုင္သည္ ရွိေနခဲ့သည့္အေရးအသားေတြလည္း ထင္ထင္ရွားရွားမေတြ႔ရေတာ့သည့္အတြက္ ျမန္မာဘာသာအျဖစ္သို႔ ျပန္လည္ေရးသားမည္ ဆိုရင္ေတာင္ တက္ကြ်မ္းသည့္သုေတသီေတြရဲ႔ အကူအညီေတြ ရယူၾကရမယ္လို႔လည္းဆိုသည္။ ပညာရွင္ေတြရွားပါးသည့္ မြန္ႏွင့္ ပါဠိဘာသာ ျပန္ဆိုဖို႔ေတာ့ အခက္အခဲေတြ ပိုရွိမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ အခ်ိန္ပိုယူၾကရမွာျဖစ္လို႔ ယခုလို ျမန္မာႏွင့္ အဂၤလိက္စာ ႏွစ္ဘာသာျဖင့္သာ ေရးသားရတာျဖစ္ေၾကာင္းကို ဘုရားေဂါပကအဖြဲ႔ဝင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ဆရာေလးတစ္ပါးက ေျပာသည္။

ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ားထဲမွာ အဖိုးတန္ဆံုးႏွင့္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္သည့္ အရာတခုလည္းျဖစ္သည့္ ေရွးေခတ္ဘုရင္တို႔၏ ေက်ာက္စာတိုင္ကိုေတာင္ အစားထိုးေရးသားလာတာဟာ လက္မခံႏိုင္သည့္ အခ်က္ပါပဲလို႔ ရန္ကုန္မွ မြန္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီဝင္တစ္ဦးက ေထာက္ျပထားသည္။

“က်ေနာ္တို႔ မြန္ေက်ာက္စာကို ေဖ်ာက္ဖ်တ္ျပစ္မယ့္အေနအထားမို႔လို႔ အခုလိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး၊ မြန္စာနဲ႔ပဲ ေရးထားေရးထား၊ ရွမ္းစာနဲ႔ပဲ ေရးထားေရးထား၊ ေရွးေဟာင္းစာေပအေရးအသားကိုေတာ့ အတက္ႏိုင္ဆံုး ထိန္းသိမ္းသြားသင့္တယ္၊ အခုလို အစားထိုးေရးသြားတာက လက္ရွိမ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ မြန္သမိုင္၊ မြန္ေက်ာက္စာ၊ မြန္မင္းစတဲ့ အေထာက္အထားအရိပ္အေယာင္ေတြ သိရွိႏိုင္ေသးေပမယ့္ ေနာက္ဆယ္စုႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာေတာ့ အဲဒီသမိုင္းအေၾကာင္းေတြ ေပ်ာက္ပ်က္ေတာ့မယ့္ အေနအထားရွိလာေနပါၿပီး” ဟု ၄င္းက ေျပာသည္။

ေမာ္လၿမဳိင္မွ ဘုရားဖူးလာသည့္ အသက္ေျခာက္ဆယ္အရြယ္ မြန္အမ်ဳိးသားတစ္ဦးလည္း ဒီလုပ္ရပ္အတြက္ သူ႔အေနႏွင့္ မခံခ်ိ မခံသာျဖစ္မိေၾကာင္း ရင္ဖြင့္သြားသည္။

“ေခတ္အဆက္ဆက္ မင္းအဆက္ဆက္က က်ေနာ္တို႔ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ေအာင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက သူတို႔ေတြ ရက္ရက္စက္စက္ ၾကဳိးပမ္းလာခဲ့တယ္၊ ယခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္တို႔စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ကြယ္ေပ်ာက္လာႏိုင္ေအာင္လုပ္လာရာမွာ ဘုရားေက်ာက္စာေတြပါ ပါလာေနၿပီ၊ သူတို႔ေတြအလိုက် နာဂစ္မုန္တိုင္းက တရားခံျဖစ္ေနသလိုပါပဲ၊ သူတို႔ေတြသာ လိုလားမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔မွာလည္း တက္ကြ်မ္းသူေတြရွိပါတယ္” ဟု ၄င္းက ေျပာသည္။

မူလေက်ာက္စာတိုင္ကို ကိုးကားၿပီး ျပန္ဆိုေရးသားထားသည့္ ဓမၼေစတီေက်ာက္စာတိုင္အသစ္ကို အေရွ႔ဘက္မုခ္အထက္ပစယံမွာလည္း ဖတ္႐ႈႏိုင္ၿပီး၊ အဆိုပါေက်ာက္စာတိုင္မွ မြန္လူမ်ဳိးတို႔၏ ဘာသာတရားကိုင္း႐ႈိင္းမႈႏွင့္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈကို ပိုမိုသိသာျမင္သာေစသည္။

ထိုေက်ာက္စာအရ ေရႊတီဂံုေစတီေတာ္အား မြန္ဘုရင္ ဥကၠလာပမင္း တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့သည္ကို အေထာက္အထားသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။ ထိုသမိုင္းအေၾကာင္းကို ေမ့ျပစ္ႏိုင္ရန္ ယခုလို မြန္အေရးအသားကို ပထမအဆင့္အေနႏွင့္ ထိန္ခ်န္သြားမွာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ မြန္ပညာရွင္အသိုင္းအဝိုင္းမွ ေဝဖန္သံုးသပ္ေနၾကသည္။
THIS POST WAS COPYING FROM BURMESE NEWS INTERNATIONAL,